สถิติในประเทศไทยนำเสนอข้อมูลเชิงลึกสำหรับเจ้าหน้าที่ของรัฐ บริษัท นักวิชาการ และประชาชนทั่วไป ครอบคลุมประเด็นต่างๆ เช่น ลักษณะประชากรที่เพิ่มขึ้น จำนวนการท่องเที่ยว และแนวโน้มของประชากร บันทึกทางสถิติของประเทศไทยให้ภาพรวมความก้าวหน้าและอุปสรรคของประเทศในด้านต่างๆ
ประชากรในประเทศไทย มีอยู่ที่ 71.86 ล้านคน ตามตัวเลขขององค์การสหประชาชาติในปี พ.ศ. 2567 ส่งผลให้ประเทศไทยอยู่ในอันดับที่ 20 ของโลกสำหรับขนาดประชากร ซึ่งอยู่ระหว่างเยอรมนี (อันดับที่ 19) และสหราชอาณาจักร (อันดับที่ 21) จากข้อมูลของ CIA พบว่า 97.5% ของประชากรกลุ่มนี้เป็นชาวไทย และ 1.3% เป็นชาวพม่า และที่เหลือเป็นเชื้อชาติอื่นๆ
52% ของประชากรทั้งหมดอาศัยอยู่ในเขตใจกลางเมือง หรือในเขตเมือง โดยกรุงเทพฯ ซึ่งเป็นเมืองหลวง มีประชากร 11.07 ล้านคนในปี พ.ศ. 2566 โดยรวมแล้ว ความหนาแน่นของประชากรไทยอยู่ที่ 141 คนต่อตารางกิโลเมตร
อัตราการเติบโตของประชากรไทยถึงจุดสูงสุดในปี พ.ศ. 2508 ที่ร้อยละ 3.09 ต่อปี ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา อัตราการเติบโตของประเทศก็ค่อยๆ ลดลง โดยอยู่ที่ 0.15% ในปี 2566 โดยมีอายุเฉลี่ยอยู่ที่ 40.2 ปี คาดว่าจำนวนประชากรจะสูงสุดที่ 72.1 ล้านคนในปี 2572 ก่อนที่จะเริ่มลดลงในปีถัดไป
ดัชนีการบริโภคภาคเอกชน (CPI) ของประเทศไทยอยู่ที่ 153.16 ณ เดือนมกราคม พ.ศ. 2567 ซึ่งตัวเลขนี้เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในช่วงหลายปีที่ผ่านมา บ่งชี้ว่าเศรษฐกิจมีความแข็งแกร่งและมีฐานผู้บริโภคที่ดี ยอดใช้จ่ายของผู้บริโภคในประเทศอยู่ที่ 1.64 ล้านล้านบาท ในไตรมาสที่ 4 ปี 2566
นอกเหนือจากการท่องเที่ยวแล้ว ธนาคารโลกคาดว่าการบริโภคภาคเอกชนของไทยจะยังคงขับเคลื่อนการเติบโตทางเศรษฐกิจในประเทศต่อไป การบริโภคต่อหัวของครัวเรือนเพิ่มขึ้น 8.1% ในช่วงปี 2564 ถึง 2565 และยอดขายรถยนต์ซึ่งเป็นตัวชี้วัดการบริโภคที่สำคัญอีกประการหนึ่งเพิ่มขึ้น 2.4% ตั้งแต่เดือนมกราคม 2566 ถึง 2567
แม้ว่าการใช้จ่ายของผู้บริโภคจะเพิ่มขึ้นแต่ การอาศัยอยู่ในประเทศไทย ยังค่อนข้างถูกเมื่อเทียบกับประเทศอื่นๆทั่วโลก ค่าใช้จ่ายรายเดือนไม่รวมค่าเช่าสำหรับคนโสดโดยเฉลี่ยในประเทศไทยอยู่ที่ 568.4 ดอลลาร์สหรัฐฯ เมื่อเทียบกับ 1,170.5 ดอลลาร์สหรัฐฯ ในสหรัฐอเมริกา หรือ 1,034.1 ดอลลาร์สหรัฐฯ ในเยอรมนี และ 858 ดอลลาร์สหรัฐฯ ในญี่ปุ่น ตัวเลขดังกล่าวเพิ่มขึ้นเล็กน้อยสำหรับเมืองหลวงของกรุงเทพฯ ที่ 640.8 ดอลลาร์ต่อเดือน ซึ่งยังต่ำกว่าประเทศอื่นๆอยู่มาก
นักท่องเที่ยวต่างชาติที่มาเยือนประเทศไทยในปี 2566 มียอดรวมกว่า 28 ล้านคน ในบรรดานักท่องเที่ยวเหล่านี้ ประเทศที่ติดอันดับ 5 อันดับแรกได้แก่:
กิจกรรมด้านอสังหาริมทรัพย์ในประเทศไทยเป็นไปตามแนวโน้มของตลาดการเงินในวงกว้าง โดยตามหลังวิกฤตการเงินในปี 2551 รัฐประหารของไทยในปี 2557 และล่าสุดคือการแพร่ระบาดของโควิด ธุรกรรมที่ดินและอาคารทั้งหมดลดลง 29% ในปี 2565 แต่ในปี 2566 ตัวเลขเหล่านั้น ดีขึ้น 26% มูลค่ารวม 22.38 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ
การประเมินราคาที่ดินในประเทศไทย เพิ่มขึ้นเล็กน้อยในปี 2566 โดยราคาบ้านเดี่ยวเติบโต 3.6% ในไตรมาสที่สามของปี 2566 เฉพาะในกรุงเทพฯ เพียงแห่งเดียว ราคาบ้านเพิ่มขึ้น 4.1% ราคาคอนโดเพิ่มขึ้น 4.8% ราคาทาวน์เฮาส์เพิ่มขึ้น 3.7% และราคาที่ดินก็เพิ่มขึ้น 3.8%
ยอดจดทะเบียนคอนโดมิเนียมลดลง 25.8% เหลือ 22,482 ยูนิตในกรุงเทพฯ และ 32.2% เหลือ 9,867 ยูนิตในจังหวัดอื่นๆ ของประเทศไทย ยอดจดทะเบียนคอนโดโดยรวมลดลง 27.9%
อัตราผลตอบแทนค่าเช่าในกรุงเทพฯ อยู่ที่ 5.79% ณ สิ้นปี 2566 ในขณะที่ตลาดระดับหรูให้ผลตอบแทน 2.19-9.52% ขึ้นอยู่กับขนาดและทำเลที่ตั้งของอสังหาริมทรัพย์
ใบอนุญาตพัฒนาที่ดินในประเทศไทยเพื่อที่อยู่อาศัยเพิ่มขึ้นในปี 2566 เป็น 140,752 ยูนิตตามข้อมูลของธนาคารแห่งประเทศไทย ซึ่งเพิ่มขึ้นเกือบ 70% จากใบอนุญาตที่อยู่อาศัย 83,061 ใบในปี 2565 ใบอนุญาตการพัฒนาในกรุงเทพฯ เพิ่มขึ้น 25%
แม้ว่าใบอนุญาตพัฒนาที่ดินจะจำนวนเพิ่มขึ้น แต่หน่วยที่อยู่อาศัยใหม่ๆลดลง 5.8% ในช่วง 10 เดือนแรกของปี 2566 ซึ่งรวมถึงบ้านที่เพิ่มขึ้น 37.4% ที่อยู่อาศัยสร้างเองเพิ่มขึ้น 30.7% และคอนโดมิเนียมที่ลดลง 47.1%. ของ คอนโดล่าสุดเปิดตัวในกรุงเทพฯหลายโครงการเป็นคอนโดหรู
นับตั้งแต่การลดลงซึ่งเกิดขึ้นพร้อมกับวิกฤตการณ์ทางการเงินในปี 2551 ใบอนุญาตพัฒนาที่ดินค่อนข้างคงที่ โดยทั่วไปใบอนุญาตที่อยู่อาศัยใหม่จะอยู่ที่ประมาณ 70-90,000 ใบตั้งแต่นั้นมา โดยลดลงจากผลกระทบของการแพร่ระบาดโควิด เป็น 61,804 ใบ ในปี 2564
ผู้ถือใบอนุญาตทำงานของคนต่างด้าวในประเทศไทยโดยรวม เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องเป็นเวลา 3 ทศวรรษ ตามที่สหประชาชาติ (UN) ในปี 2561 ได้ออกใบอนุญาตทำงานให้กับชาวต่างชาติที่จดทะเบียนในประเทศไทยแล้ว (2.2 ล้าน) คน และผู้ที่เข้าประเทศผ่าน หนังสือบันทึกความเข้าใจร่วมกัน หรือ MOU มีจำนวนทั้งสิ้น 3.1 ล้านคน
ตั้งแต่ปี 2557-2560 ใบอนุญาตทำงานทั้งหมดเพิ่มขึ้นจาก 1.3 ล้านเป็น 2.1 ล้าน ในบรรดาคนเหล่านั้น 42% เป็นผู้หญิง และอีก 58% เป็นผู้ชาย
ประเทศที่มีชาวต่างชาติอาศัยอยู่ในประเทศไทยภายใต้ใบอนุญาตประกอบอาชีพและมีทักษะมากที่สุดคือญี่ปุ่น โดยมีจำนวน 36,550 คนในปี 2560 ส่วนสี่ประเทศรองลงมา ได้แก่ จีน ฟิลิปปินส์ อินเดีย และสหราชอาณาจักร
โดยรวมแล้ว แรงงานจากเมียนมาร์ถือใบอนุญาตมากที่สุดในปี 2560 อยู่ที่ 2.1 ล้านคน รองลงมาคือกัมพูชา (724,000 คน) และลาว (224,000 คน)
ผู้ถือใบอนุญาตทำงานชาวต่างชาติในกรุงเทพฯ ในปี 2560 คิดเป็น 52% ของผู้ถือใบอนุญาตทำงานทั้งหมด จำนวนรวมในปีนั้นสำหรับกรุงเทพฯ อยู่ที่ 1.1 ล้านคน 58% ของทั้งหมดนี้เป็นชายและ 42% เป็นหญิง
รายได้ของรัฐบาลไทยจากแหล่งภาษีและที่ไม่ใช่ภาษีในปี 2564 อยู่ที่ 3.2 ล้านล้านบาท ตามข้อมูลของ OECD (องค์การเพื่อความร่วมมือทางเศรษฐกิจและการพัฒนา) ในจำนวน 3.2 ล้านล้านบาทนั้น 2.6 ล้านล้านเป็นรายได้ภาษีจากแหล่งต่างๆ เช่น ภาษีสินค้าและบริการ (1.5 ล้านล้าน) ทรัพย์สิน (35.8 พันล้าน) และภาษีที่เกิดขึ้นซ้ำสำหรับอสังหาริมทรัพย์ (5.4 พันล้าน) รายได้ที่ไม่ใช่ภาษีมาจากแหล่งต่างๆ เช่น ค่าเช่า ค่าสิทธิ และการจ่ายดอกเบี้ย
สถิติของธนาคารโลกระบุว่าตั้งแต่ปี 2543-2564 โดยเฉลี่ย 15% ของ เศรษฐกิจไทย ทั้งหมด GDP รายปีมาจากรายได้จากภาษี รายได้แตะจุดสูงสุดที่ 17% ของ GDP ในปี 2556
อัตราการจ้างงานของประเทศไทยอยู่ที่ 98.3% ในปี 2565 และในช่วง 2 ทศวรรษที่ผ่านมามีความมั่นคงมาก จากจำนวน 58.62 ล้านคนที่มีอายุเกิน 15 ปีในประเทศไทย 32% (18.72 ล้านคน) ไม่ได้อยู่ในกำลังแรงงาน 6.54 ล้านคนเป็นผู้ชาย และ 12.18 ล้านคนเป็นผู้หญิง เหตุผลที่ขาดการมีส่วนร่วมในกำลังแรงงานมีตั้งแต่งานบ้าน การศึกษา และการไร้ความสามารถเนื่องจากอายุหรือความพิการ
ประเทศไทยมี หนึ่งในอัตราการว่างงานต่ำที่สุดทั่วโลกซึ่งสถิติของธนาคารโลกแสดงให้เห็นว่า อัตราดังกล่าวอยู่ที่ประมาณ 1% ทุกปี และอยู่ที่ 0.9% ในปี 2565 และขึ้นสู่จุดสูงสุดในรอบ 3 ทศวรรษในปี 2541 ที่ 3.4%
กระทรวงศึกษาธิการระบุว่า ในปี 2564 มีการลงทะเบียนเรียนในโรงเรียนก่อนประถมศึกษาในประเทศไทยอยู่ที่ 1.61 ล้านคนในปี 2564 นักเรียน 1.09 ล้านคนเข้าเรียนโรงเรียนรัฐบาล และ 523,000 คนเข้าเรียนโรงเรียนเอกชน
นักเรียนระดับประถมศึกษามีจำนวนทั้งสิ้น 4.67 ล้านคนในปี 2564 ในจำนวนนี้ นักเรียน 3.58 ล้านคนเรียนโรงเรียนรัฐบาล และ 1.09 ล้านคนเรียนโรงเรียนเอกชน
ในปี 2564 11.1 ล้านคน (1.3 ล้านคนในกรุงเทพฯ) จาก 58.62 ล้านคนที่มีอายุมากกว่า 15 ปี เพิ่งสำเร็จการศึกษาระดับประถมศึกษาเท่านั้น นักเรียนเหล่านี้เป็นชาย 5.82 ล้านคนและหญิง 5.29 ล้านคน ตัวเลขนี้มีจำนวนเพิ่มมากขึ้นเนื่องจากรัฐบาลกำหนดให้โรงเรียนประถมศึกษาและมัธยมศึกษาตอนต้นเข้าฟรีและบังคับในปี 1997 อัตราการสำเร็จการศึกษาระดับประถมศึกษาในปี 2019 อยู่ที่ 99%
โรงเรียนมัธยมศึกษาตอนต้นรองรับนักเรียนได้ 2.29 ล้านคนในปี 2564 โดยแบ่งเป็นโรงเรียนรัฐบาล 1.94 ล้านคน และโรงเรียนเอกชน 345,000 คน
จำนวนผู้สำเร็จการศึกษาระดับมัธยมศึกษาตอนต้นในปี 2564 สำหรับผู้ที่มีอายุมากกว่า 15 ปี อยู่ที่ 10.66 ล้านคน (1.28 ล้านคนในกรุงเทพฯ) จำนวนทั้งหมดนี้เป็นชาย 5.73 ล้านคน และหญิง 4.93 ล้านคน อัตราความสำเร็จในปี 2562 ตามสหประชาชาติอยู่ที่ 86%
การลงทะเบียนเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลายในประเทศไทยมีจำนวนนักเรียน 2 ล้านคนในปี 2564 โดยนักเรียนเหล่านั้น 1.59 ล้านคนเข้าเรียนในโรงเรียนของรัฐ ในขณะที่ 404,000 คนเข้าเรียนในสถาบันเอกชน
ในปี 2564 ประชากร 8.87 ล้านคน (1.25 ล้านคนในกรุงเทพฯ) ของผู้ที่มีอายุมากกว่า 15 ปี สำเร็จการศึกษาระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย จากข้อมูลของ UN พบว่า 47% ของผู้เข้าร่วมสำเร็จการศึกษาจากระดับนี้ในปี 2019
การศึกษาระดับอุดมศึกษามีผู้ลงทะเบียนเรียน 1.9 ล้านคนในปี 2564 โดย 1.51 ล้านคนเข้าเรียนในโรงเรียนของรัฐ และ 392,000 คนเข้าเรียนโรงเรียนเอกชน ในบรรดาพลเมืองไทยที่มีอายุเกิน 15 ปี มี 2.18 ล้านคน (438,000 คนในกรุงเทพฯ) สำเร็จการศึกษาระดับอุดมศึกษา จำนวนทั้งหมด 1.22 ล้านคนเป็นชาย และ 955,000 คนเป็นหญิง
บัณฑิตวิทยาลัยมีผู้เข้าร่วมประมาณ 280,000 คน นักเรียนเหล่านี้ประมาณ 225,000 คนเข้าเรียนในโรงเรียนของรัฐ และประมาณ 55,000 คนเรียนในโรงเรียนเอกชน
ไทย